www.iiiWe.com » فقط به خاطر ساخت یک جاده، جنگل ابر در خطر نابودی است

 صفحه شخصی نازنین بهشتی   
 
نام و نام خانوادگی: نازنین بهشتی
استان: اصفهان - شهرستان: شاهین شهر
رشته: کارشناسی معماری
تاریخ عضویت:  1390/03/18
 روزنوشت ها    
 

 فقط به خاطر ساخت یک جاده، جنگل ابر در خطر نابودی است بخش عمومی

16

جنگل زیبا و خوش‌آب‌وهوای ابر در حدود ۵۰ کیلومتری شهر شاهرود در استان سمنان
با ساختن جاده‌ای در آن در خطر نابودی است. این را برخی کار‌شناسان و حامیان
حفظ محیط زیست می‌گویند، در حالی که سازمان محیط زیست ایران می‌گوید اخیرا
گزارشی از ساخت غیرقانونی جاده در این جنگل دریافت نکرده است و وزارت راه تنها
مجوز ساخت یک جاده روستایی را دارد. نظر اسماعیل کهرم، کار‌شناس محیط زیست و
مدرس دانشگاه را در این باره پرسیده‌ایم.






 




·
آقای کهرم، در آغاز درباره نام این جنگل توضیح بدهید.



اسماعیل کهرم:
این جنگل‌های ابر در یک استان بسیار بسیار کویری و خشک و
بیابانی درست شده‌اند و نمونه‌ای از جنگل‌های سرسبز مازندران هستند.


دلیل آنن که به آن جنگل ابر می‌گویند، این است که از یک راه باریک دره‌مانند
وقتی که در شرایط خاص آب و هوایی، ابر‌ها از جنگل مازندران جدا می‌شود و
می‌آید، روی این جنگل را دریا یا حتی اقیانوسی از ابر می‌پوشاند. هفته‌ای دو،
سه بار این پدیده به وجود می‌آید و از این نظر به آن جنگل ابر می‌گویند.



 




در مورد پوشش گیاهی و جانوری این جنگل، اگر امکان
دارد توضیح دهید؟



ساختار پوشش گیاهی این جنگل،‌‌ همان پوشش گیاهی است که در جنگل‌های مازندران
وجود دارد. از تنوع بسیار بسیار زیادی برخوردار است و مهم‌ترین گیاه این جنگل
سرخدار است که سرخدار برای درمان بیماری نوعی سرطان، مصرف دارد.

از سوی
دیگر حدود نیمی از درخت‌های سرخدار جهان در همین جنگل ابر دیده می‌شود. انواع
گردوهای وحشی، راش و گیاهانی مانند نارون که بسیار قطور و بلندبالا هستند در
این جنگل به چشم می‌خورد و از نظر پوشش جانوری نیز، گوزن‌ها، شوکا، خوک‌ها و
گراز‌ها، گرگ و شغال و انواع و اقسام دوزیستان و نیز وفور بسیار بسیار زیادی از
خزندگان را در این جنگل می‌بینیم.


 




سازمان محیط زیست از این صحبت می‌کند که تنها مجوز ساخت یک جاده درجه یک روستایی در
این منطقه صادر شده است. تفاوت جاده درجه یک روستایی با سایر جاده‌ها چیست و چرا به
ساخت چنین جاده روستایی اعتراض شده است؟




استان سمنان ده جاده به سمت شمال دارد. از شهر شاهرود چهار جاده می‌گذرد و به
سمت شمال کشیده می‌شود. یکی از کسانی که می‌خواست نماینده مجلس بشود در دفاعیات
قبل از انتخاب شدنش به مردم ده ابر که درست در کنار این جنگل ابر واقع شده است،
قول احداث یک جاده را داد تا این‌ها بتوانند محصولات لبنی خودشان را به
علی‌آباد کتول در مازندران برسانند.

تصور بفرمایید که با وجود ده جاده
در استان سمنان به سمت شمال و چهار جاده که از شاهرود می‌گذرد، آیا اساسا نیازی
برای ساختن یک جاده درجه یک وجود دارد؟ آن هم جاده درجه یک روستایی؟

از
نظر علم محیط زیست تفاوتی بین جاده‌های روستایی و بزرگراه وجود ندارد. جاده‌ها
این طرف جنگل را از آن سمتش جدا می‌کنند که گیاهان و جانوارن از این خط عبور
نمی‌کنند و به حیات‌شان ادامه نمی‌دهند. یعنی ما با احداث جاده در هر مقام و
رتبه و شکل و درجه‌ای که باشد، عملا زیستگاه را طبقه‌بندی کرده، شکسته و از هم
جدا می‌کنیم.

نماینده شاهرود، آقای کاظم جلالی، از ساخت چنین جاده‌ای
دفاع می‌کند و می‌گوید که هیئت دولت در جریان سفرهای استانی‌اش، ساخت چنین
جاده‌ای را به مردم اهالی آن منطقه قول داده است. طبیعتا وظیفه یک نماینده هم
دفاع از خواسته‌های مردم حوزه انتخاباتی و نیز توسعه آن مناطق روستایی است.



 




چه پیشنهادی وجود دارد که بشود با عملی کردن آن منافع مردم منطقه و محیط زیست را با
هم سازگار کرد؟




اگر آقای جلالی به عنوان نماینده مردم آن منطقه به راستی خیر و صلاح مردم منطقه
را می‌خواهند که باید همین طور هم باشدش، باید بداند که از نظر درآمدزایی و حفظ
قطب توریستی جنگل ابر، بهتر است که این جاده‌ها را از کنار جنگل ابر عبور دهند
و دست به ترکیب آن نزنند.



 




چرا با ساخت جاده از کنار این جنگل مخالفت شده است؟ آیا مطالعاتی هم در این مورد
انجام شده است که فلسفه راه‌اندازی جاده از کنار جنگل را رد کرده‌ باشد و به این
نتیجه رسیده‌ باشد که جاده باید از دل جنگل بگذرد؟




دلیلش این است که اگر چنانچه جاده از دل این جنگل بگذرد، آن وقت پای سازندگان و
بسازوبفروش‌ها و شهرک‌سازها و ویلاساز‌ها به جنگل باز خواهد شد.

این در
حالی است که کسانی که به فکر محیط زیست هستند، میل دارند که جنگل ابر حفظ شود.
دلار‌ها و تومان‌های توریستی که از قبل جنگل ابر در آینده کسب خواهد شد،
مستقیما به جیب‌‌ همان مردم اطراف ریخته خواهد شد. این امر به مراتب برای مردم
منطقه سودآور‌تر خواهد بود.




لازم به ذکر است که جنگل ابر از قدیمی‌ترین و زیباترین
جنگل‌های
ایران است که با گونه‌های گیاهی و جانوری نادر، یکی از
منحصربه‌فردترین
زیست‌بوم‌های
ایران محسوب می‌شود. این جنگل در حدود ۵۰ کیلومتری
شمال شرق شهر
شاهرود
در
استان سمنان
و در مسیر جاده شاهرود به
آزادشهر
و در
استان گلستان

در کنار روستای ابر قرار دارد. به دلیل این که در اغلب مواقع فضای این
جنگل را اقیانوسی از
ابر
فراگرفته، به این نام مشهور است. در این جنگل ابرها آنقدر به
درخت‌ها نزدیکند که به‌نظر می‌رسد جنگل بر روی ابرها سوار است و می‌توان در
میان ابرها گشت و گذار کرد و به باور بسیاری از گردشگران یکی از زیباترین
چشم‌اندازهای طبیعت ایران محسوب می‌شود.




جنگل ابر به سه دلیل برای دنیا اهمیت دارد:





اول این که قسمتی از جنگل‌های باستانی
هیرکانی
است و
گیاهان دارویی
کم‌نظیری دارد.




دوم
اکوتن
این ناحیه دارای اهمیت است؛ یعنی مرز میان‌بند بین دو اکوسیستم
منطقه نیمه بیابانی و جنگلی است. به‌طوری که می‌توان در جنگل‌های این ناحیه درختان
سوزنی‌برگ را در کنار درختان پهن‌برگ دید که این امر در گونه‌های جانوری هم
تاثیرگذار بوده است.




سوم جغرافیای خاص منطقه که دو منطقه کم‌ارتفاع و بلند را در کنار هم قرار داده،
دارای اهمیت است؛ به‌طوری که شاهد تشکیل اقیانوس ابر در این منطقه هستیم که پدیده
کم‌نظیری در دنیا محسوب می‌شود.



افزون بر زیبایی طبیعی و اقیانوس ابرهای در دسترس، مشخصات کم‌نظیری مانند وجود
گونه‌های متفاوت
گیاهان چوبی
به همراه گونه‌های گیاهی بسیار نادری مانند
راش
،
بلوط
،
توسکا
،
نارون
، گیلاس وحشی،
بارانک
،
سرخدار
،
نمدار
و مانند آن‌ها این قابلیت را پدید آورده که این اراضی همچون
موزه‌ای زنده برای جذب گردشگران داخلی و خارجی مورد استفاده قرار بگیرد. بخشی
از گردشگران خارجی این منطقه، گیاه‌شناسانی
هستند که برای دیدن گونه‌های نادر گیاهی موجود در
جنگل‌های هیرکانی به ایران می‌آیند و دسته دوم، گردشگران عمومی هستند که اغلب
از کشورهای
آسیای میانه
و خاورمیانه می‌آیند.


 



 



 



 



 



 



 



 



 

 



در سالهای اخیر جمعیت هایی از طبیعت
دوستان وتشکل‌های زیست‌محیطی، چندین بارگرد هم آمدند تا نسبت به ساخت جاده
شاهرود- علی آباد در جنگل ابر اعتراض کنند.




آنها در حالی که پلاکاردهایی با عناوینی چون نگذارید یکی
از زیباترین جنگل‌های دنیا نابود شود، آیندگان نیزایرانی آبادوسرسبز می‌خواهند،
جنگل ابر را ازآیندگان نگیریم و اندیشه سبز مسئولان کشور را گرامی می‌داریم، در
دست داشتند، ضمن قرائت بیانیه 35 تشکل زیست‌محیطی استان‌های سمنان وگلستان، با
احداث جاده جدید شاهرود-علی آباد به‌عنوان پنجمین مسیرشاهرود-شمال که موجب
تخریب حدود80 هکتارجنگل‌های هیرکانی-باستانی ابر می‌شود، مخالفت کردند.



در این تجمع های آرام قشرهای مختلف جامعه
از جمله استادان دانشگاه، فرهنگیان، پزشکان و دانشجویان حضور داشتند.



تجمع‌کنندگان ضمن اعلام حمایت از سازمان محیط‌زیست واداره
منابع طبیعی، خواهان تبدیل جنگل ابر به پارک ملی شدند واعلام کردند درصورت
پافشاری بر احداث جاده، این تجمعات را با وسعت بیشتری ادامه خواهند داد.



پافشاری بر ساخت جاده ابر در حالی ادامه دارد که چندی پیش،
اسکندری، وزیر جهاد کشاورزی به صراحت با ساخت این جاده مخالفت کرد و با هشدار
نسبت به پیامدهای مخرب زیست‌محیطی آن، تأکید کرد این جاده به سود و صلاح کشور
نیست.



شریفی، رئیس سازمان جنگل‌ها نیز با اشاره به اینکه این جاده
نیازمند مطالعات پیچیده وفنی کارشناسی است، تصریح کرد: تا کنون هیچ مجوزی برای
ساخت این جاده صادر نشده است. با این حال، طرفداران ساخت این جاده نه به مخالفت
وزیر وقعی می‌نهند ونه به هشدارهای کارشناسان . همچنین فریادهای اعتراض آمیز
دوستداران طبیعت را نمی‌شنوند.



این در حالی است که یکی از مقامات محلی بر
ساخت 4 کیلومتر از سمت علی‌آباد اصرار دارد با این هدف که با اجرای این بخش،
بقیه مسیر نیز اجرا می‌شود.



این نگاهی است که مسئولان رده بالای استان گلستان به شدت از آن
حمایت می‌کنند. اما نگاه مسئولان استان سمنان به گونه دیگری است؛ مسئولان این
استان بر خلاف همتایان خود در استان گلستان بر مطالعات زمین شناسی پای
می‌فشارند؛ مطالعاتی که در این طرح دیده نشده است.



همچنان‌که به باور این مسئولان، این طرح
هیچ مطابقتی با جاده قبلی ندارد، ضمن آنکه براساس این دیدگاه اصلاً طرحی برای
این مسیر ارائه نشده است؛ این نکته‌ای است که مسئولان استان سمنان طی مکاتباتی
آن را به اداره راه وترابری استان گلستان – مجری طرح – تذکر داده‌اند.





 


























 

شنبه 19 آذر 1390 ساعت 12:35  
 نظرات    
 
وحیده طباخها 21:21 شنبه 19 آذر 1390
3
 وحیده طباخها
دست مریزاد به همه تجمع کننده ها
انشالا این اتفاق نیافته
متاسفانه تو محیط های شهری هم دیده شده همون سازمانی که وظیفه اش حفاظت درختانه
گاها به دلایلی و توجیهاتی مجوز قطع درختان رو صادر می کنه
که واقعا تفکر غلط و دور از فرهنگیه
حامد حقی 20:27 یکشنبه 20 آذر 1390
0
 حامد حقی
موفق و پیروز باشید
ظاهرن سازمان حفاظت از محیط زیست و سازمان میراث فرهنگی هر دو شون تصمیم دارند که بر عکس وظایفشون را انجام بدهند و هیچ توجیهی هم برای این اقدامات واقعن نیست
حسن ابراهیمی 22:20 یکشنبه 20 آذر 1390
0
 حسن  ابراهیمی
با عرض سلام

با تشکر از خانم مهندس بهشتی با طرح این روزنوشت ، چرا که باید اعتراف کنم من تا حالا نمی دونستم جنگلی به نام جنگل ابر در سرزمین عزیزمان داریم و چقدر هم زیباست ، چون تا حالا تنها اطلاعاتی که از وجود جنگل های شمالی داشتم ، این بود که پوشش جنگلی در سمت شمالی رشته کوههای البرز هستند و سمت جنوبی البرز خالی از پوشش جنگلی هستش و یا دارای جنگلهای تنک و پراکنده با پوشش گیاهی از درختچه های قد کوتاه هستند ، اما حالا می بینم جنگل ابر اون هم با چنین پوشش انبوه گیاهی و بکری که داره ، اون طرف کوههای البرز رو به زیبایی کشونده.

صحبت از جاده و جنگل و درخت هست ، یادی کنم از درختان سرسبز شهرمون که از ساعت دوازده شب تا صبح با اره های موتوری قطع شدند و آب از آب تکون نخورد ، درختان تبریزی بلند قامت که در دو طرف حاشیه خیابان بعد از پمپ بنزین شروع میشدند و تا ابتدای میاندشت امتداد داشتند و در ورودی شهر به سمت جاده بابل قرار داشتند ، سالهای زیادی بود که این درختان اونجا بودند ، «حتی پیش از تولد من» ، هر کسی که به بابلسر تشریف آورده باشه حتما این درختان رو دیده ، و میدونه که از کدوم درختها دارم صحبت میکنم ،

درخت ها رو قطع کردند به بهانه عریض کردن جاده ، درختها قطع شدند جاده عریض تر شد ، اما همون عرض جاده ای که درختها توش بودند ، همون فضا رو آوردند انداختند وسط جاده که یک مسیر بشه برای رفت و یک مسیر بشه برای برگشت ، عرض دو مسیر رفت و برگشت رو با هم جمع کنیم ، تقریبا میشه همون عرض جاده قبلی ، فوقه فوقش یه ذره بیشتر ، اتفاقا این مسیر از مسیرهایی هستش در بابلسر که هیچ وقت هیچ ترافیکی نمیشه و عبور و مرور به راحتی انجام میشه ، چه در گذشته و چه در حال ،

ما که ندیدیم ، اما از بزرگترهای خودمون شنیدیم که در همین شهر مناطق جنگلی وجود داشت که امروزه هیچ اثری از اونها برجای نمونده ، اینو میگم برای کسانی که از نعمت جنگلهای طبیعی برخوردار هستند ، قدر جنگلهای نزدیک به محیط زندگی خودتون رو بدونید که اگر غفلت کنید ، روزی میرسه که دیگه شاهد این جنگلها نیستید.

اگر درختهای تبریزی شهر ما هم مثل جنگل ابر توسط حامیانش حمایت میشد ، این درختها هنوز در اون محل ریشه داشتند و سایه های اونها هنوز روی سر ما بود ، زیبایی این درختها در این بود که وقتی وارد اون تیکه ازجاده میشدیم ، انگار وارد تونلی سبز و طبیعی شدیم که چتر باز شده ی اونها در بالای سر مانع از تابش مستقیم خورشید در تابستان میشد و سایه ای دلنشین برای ما میساخت ، یه کوچولو باد که می وزید ، جمع درختها باعث تولید هوایی خنک میشد .

از ویژگی های دیگرش این بود که نمادی بود برای ورود به شهر از اون مسیر ، طول مسیری که این درختان در اون قرار داشتند ، تقریبا حول و حوش سیصد متر بود ، آیا این چند متر جاده سازی ارزش اینو داشت که درختها قطع بشن !!!

معمولا درختهای درون شهری مستقیما زیر نظر شهرداریها هستند و این شهرداری هستش که به امور درختان شهری رسیدگی میکنه ، از آنجایی که شهرداری شهر در یک ساختمان تمام چوبی خیلی قدیمی در بهترین نقطه شهر قرار داره ، ولی این ساختمان جوابگوی حجم پرسنل و سایر امورات شهرداری برحسب نیاز روز نیست ، شهرداری قطعه زمینی دقیقا در محل حضور همین درختان خریداری کرده و در حال ساخت ساختمان جدید می باشد ، تا از ساختمان قدیم به ساختمان جدید الاحداث خود کوچ کشی کند ، پس این درختان مزاحمی بزرگ برای ساختمان جدید بودند ، چون این درختان می تونستند مانع دید کامل ساختمان جدید باشند و تابلویی که بعدها در جلوی شهرداری نصب خواهند کرد ، از دور حتما قابل رویت نخواهد بود ، پس چه بهتر که با عریض کردن جاده در آن مسیر شهر ، از ابتدای پمپ بنزین تا انتهای میاندشت که سر و ته آن به یک کیلومتر هم نخواهد رسید و هزینه آنجنان زیادی هم نخواهد داشت و مردم هم برای بالا رفت سطح اقتصادی منطقه از این طرح استقبال خواهند کرد ، پس با خیالی آسوده با قطع درختان ابهت ساختمان جدید چند برابر خواهد شد.

اگر دلیل عریض تر کردن جاده جز این باشد ، پس چرا در سالهای گذشته پیش از تعیین موقعیت ملکی ساختمان جدید ، روی این جاده هیچ اقدامی صورت نمیگرفت.

آیا میدانید از وقتی که این چند متر جاده عریض تر شده ، حاشیه دو طرف خیابان شده محلی برای پارک وانت های هندونه و خربزه فروش ها . چرا ؟ چون ترافیکی وجود نداره و عبور و مرور به راحتی انجام میشه ، حتی در ایام تعطیل و فصلهایی از سال که مسافرها هم به اینجا تشریف میارن باز هم هیچ ترافیکی نداره ، و فضا به اندازه ی کافی برای این کسبه دوره گرد وجود داره که اونجا بساط کاسبی شون رو پهن کنند.

آیا میدانید از وقتی که جاده عریض تر شده و با دور بر گردونی که وسط جاده گذاشتند ، تا حالا چند تصادف در این محل اتفاق افتاده .

آیا میدانید از وقتی که جاده عریض تر شده ، برای جبران زیبایی شهری وسط بلوار چند تا حجم معمولی بتنی کار گذاشتند و با چند رنگ مختلف رنگ آمیزیش کردند ، که یعنی ما به زیبا سازی شهری خیلی توجه داریم .

آیا میدانید تمامی زباله های شهری ، چه خانگی و چه غیر خانگی در محلی بسیار نزدیک با فاصله ای کمتر از یک صد متر به ساحل دریای کاسپین ریخته میشه ، و ساکنین آن منطقه در فصل تابستان اگر درب و پنجره خانه های خود را باز کنند ، بوئی جز بوی متعفن زباله ها را استشمام نخواهند کرد.

آیا میدانید تنها کمربندی شهر که یک سر آن میدان معلم ، و سر دیگر آن همان انتهای میاندشت است دارای پیچ های خیلی تند و خطرناک هستند و خیلی از رانندگان نا آشنا مخصوصا مسافرین محترمی که آشنایی با این پیچ های تند را ندارند ، کنترل ماشین از دستشان خارج شده و روی جدولهای تقریبا نیم متری بلوار رفته و ماشینشان خسارتهای جدی دیده اند ، و همچنین طرح عبور و هدایت خودروها در این دو سر کمربندی طوری است که اگر با یک مداد خط عبور را ترسیم کنیم به چند ضربدر تو در تو می رسیم .

آیا میدانید بعد از احداث پل جدید روی رودخانه ی شازده رودخانه که به سمت جاده بهنمیر می باشد ، و با ساخت میدانی کوچک قبل و چسبیده به این پل و با چند راهی کردن مسیر عبور ماشین ها ، بارها در این محل تصادف اتفاق افتاده ، اما قبل از احداث میدان تصادف خیلی کمی اتفاق می افتاد.

همیشه باید در نظر داشته باشیم که در محلی که منجر به تصادف می شود ، طوری جاده سازی کنیم که دیگر شاهد تصادف نباشیم ، باید آمار تصادف آن محل و علت رخ دادن تصادف های گذشته را بدانیم ، تا در طرح جدید به اصلاح آن بپردازیم ، نه اینکه یه چیزی بسازیم بعد ببینیم چه اتفاقی می افته ، اگر تصادف شد که شد و اگر نشد که نشد .

ای جنگل ابر خوشا به حالت که امروز کسانی هستند که حمایتت می کنند ، همیشه سبز باشی ای جنگل ابر

با تشکر


جواد یاری 22:40 یکشنبه 20 آذر 1390
0
 جواد یاری
دوست داشتم این ماجرا تو تبریز اتفاق میفتاد،عمرا اگه میزاشتن جاده بشه
م افتخاری 10:23 دوشنبه 21 آذر 1390
0
 م افتخاری
حالا بهتر دلیل انتخاب تصویر لگوی شخصیتان را متوجه شدم
سپاس
نازنین بهشتی 12:38 دوشنبه 21 آذر 1390
1
 نازنین بهشتی
از لطف و دقت و اظهارنظر همه دوستان متشکرم
امیدوارم بتونیم با این کارهای فرهنگی جلوی بی مسئولیتیها رو بگیریم
یه تشکر ویژه هم از آقای مهندس ابراهیمی میکنم که با حوصله و سر فرصت برامون کامنتهای خوندنی و مرتبط میذارن
از آقای مهندس افتخاری عزیز، آقای مهندس حقی، خانم مهندس طباخها و همه دوستانی که وقت گذاشتن و این مطلب و لینکهای مربوطش رو خوندن، صمیمانه تشکر میکنم
آقای مهندس یاری عزیز، اون روحیه ناب تبریزی رو که گفتین میشناسم
آخه مادر من هم تبریزی هستن
و خیلیها میگن من توی بعضی از خصوصیاتم مثل پیگیری، ثابت قدم بودن و سماجت، شبیه ایشون هستم
کورش نیکزاد 19:45 سه شنبه 29 آذر 1390
0
 کورش نیکزاد
من یه بار گذرم اونجا افتاده
خودش خیلی قشنگتر از عکساشه
حتما باید ببینین
امیدوارم این آقای نماینده و اون چندتا هموطنمون از مرکب شیطون بیان پایین
واسه جاده کشیدن وسط کویرم باید کلی احتیاط کنن که بافت طبیعیش بهم نریزه
چه برسه به اینجا